Negat esse eam, inquit, propter se expetendam

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Duo Reges: constructio interrete. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Age sane, inquam. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Avaritiamne minuis? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quae ista amicitia est? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Ac tamen hic mallet non dolere.

Quis hoc dicit? Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.